Tiada akses kepada keadilan bagi LGBT dalam sistem perundangan

Kes sebatan dua orang wanita di Terengganu pada 3hb September merupakan satu titik hitam yang traumatik bagi rakyat Malaysia, terutamanya individu LGBT dan golongan wanita.

Justice for Sisters telah mengikuti perkembangan kes ini sejak awal dan telah turut hadir di mahkamah pada 3 September sebagai pemerhati selain memberi sokongan kepada kedua-dua wanita tersebut. Walaupun tidak mengenali mereka, kami hadir sebagai tanda solidariti kerana kami yakin bahawa apa yang berlaku kepada mereka adalah satu bentuk penindasan. Tidak dapat dibayangkan segala tekanan dan kesukaran yang terpaksa dihadapi oleh mereka dalam mengharungi proses hukuman.

Antara isu yang dibangkitkan adalah kedua-dua wanita tersebut mempunyai tempoh 14 hari untuk membuat rayuan, namun sekiranya mereka tidak mempunyai akses kepada sokongan perundangan yang menjaga hak dan kepentingan mereka, bagaimana boleh mereka melakukan rayuan tersebut?

Menurut laporan Harian Metro pada Julai 2018, kedua-dua wanita mengaku tidak bersalah pada hari sebutan kes. Susulan itu, tarikh baru bagi sebutan semula kes ditetapkan untuk serahan dokumen dan lantikan peguam. Kedua-duanya diikat jamin dengan RM 3,000 seorang. Apabila seseorang itu tidak mengaku bersalah mereka dilepaskan dengan ‘bond’ mahkamah sebagai jaminan yang mereka akan menghadiri perbicaraan seterusnya.

Akses kepada sokongan perundangan adalah satu perkara yang sangat kritikal bagi semua orang, terutamanya individu LGBT dalam kes-kes sebegini. Mengikut pengalaman Justice for Sisters dalam memberikan sokongan perundangan kepada individu-individu LGBT, terutamanya individu transgender, kami dapati amat sukar sekali untuk mendapatkan khidmat peguam apabila hendak mempertahankan diri di mahkamah. Kami juga pernah berdepan situasi di mana individu-individu wanita transgender yang pada mulanya tidak mengaku bersalah terpaksa mengaku salah akibat ketiadaan peguam yang memahami dan menghormati anak guamnya, atau mampu memberi nasihat guaman yang betul.

Berdasarkan pengalaman kami, kedua-dua wanita tersebut yang pada mulanya tidak mengaku bersalah mungkin tidak dapat mencari peguam syariah untuk mewakili mereka lalu menukar pengakuan mereka kemudian.

Terdapat banyak perkara yang menafikan atau menidakkan keadilan bagi individu LGBT termasuk kesukaran untuk mendapat akses kepada peguam syariah yang menghormati hak kemanusiaan anak guamnya. Selain itu, individu LGBT juga mungkin tidak mendapat sokongan daripada kawan-kawan dan keluarga malah mengalami penyisihan, reaksi negatif serta tekanan daripada stigma masyarakat dan sensasi media massa.

Penting untuk dinyatakan bahawa bantuan kerajaan melalui Yayasan Bantuan Guaman Kebangsaan (YBGK) dan Jabatan Bantuan Guaman tidak memberi perkhidmatan peguam syariah secara percuma untuk kes-kes jenayah syariah. YBGK hanya menyediakan bantuan guaman bagi kes-kes sivil dan kes-kes cerai percuma untuk golongan berpendatan rendah.

Kedua, harus diingati bahawa bukan semua peguam, terutama peguam syariah, mahu mengambil kes berkenaan isu-isu LGBT. Realitinya agak mustahil untuk mencari peguam syariah untuk mewakili individu LGBT dan mempertahankan haknya. Justice for Sisters sendiri sudah banyak kali mengalami kesukaran dan buntu dalam cubaan mendapatkan peguam syariah yang berani mewakili kes-kes individu LGBT, dan pada masa yang sama menghormati identiti klien LGBT. Apabila peguam tidak menghormati identiti  anak guam mereka, ini meningkatkan lagi ketidakyakinan pada keadilan dalam sistem perundangan syariah di Malaysia.

Jika ada peguam yang sudi mewakili individu LGBT, nasihat guaman mereka selalunya adalah agar anak guam mereka mengaku bersalah supaya kes tidak berlarutan. Ada kalanya, sudah wujud prasangka dan prejudis terhadap individu LGBT sebelum menilai kes terlebih dahulu. Peguam-peguam syariah juga tidak terbuka kepada hujah dan dalil yang lebih progresif dan berasaskan prinsip-prinsip hak asasi manusia.

Artikel 5 dalam Perlembagaan Persekutuan Malaysia menetapkan bahawa setiap rakyat Malaysia mempunyai hak untuk dibela oleh peguam pilihannya. Adalah tidak memadai jika hak itu wujud sekadar tulisan teks dalam Perlembagaan. Justeru, kerajaan bertanggungjawab untuk memastikan akses kepada peguam bagi semua jenis kes di bawah mahkamah syariah.

Perlaksanaan hukuman sebatan

Sepertimana yang telah berlaku pada 3 September 2018, jam 10 pagi, dua orang wanita disebat 6 kali setiap seorang di depan khalayak. Hukuman itu dilaksanakan oleh pegawai Jabatan Penjara daripada Kajang dan Pengkalan Chepa.

Banyak yang perlu diteliti dalam kes ini. Pertama, walaupun hukuman dijatuhkan oleh Mahkamah Tinggi Syariah Terengganu, perlaksanaan sebat dikendalikan oleh pegawai Jabatan Penjara daripada Kajang, Selangor dan Pengkalan Chepa, Kelantan. Jabatan Penjara terletak di bawah kuasa kerajaan pusat. Persoalannya, apakah peranan kerajaan pusat dalam perlaksanaan hukuman tersebut?

Sebatan dan pengaiban terhadap kedua-dua wanita tersebut adalah zalim dan satu bentuk penyeksaan. Cara pengendalian kes mereka, bermula dengan penangkapan sehinggalah hari ni setelah hukuman dilaksanakan, amat tidak berperikemanusiaan. Mereka diaibkan begitu teruk sehingga video yang menunjukkan mereka diserbu media tersebar luas di media sosial. Malah istilah keji seperti ‘pasangan songsang’ digunakan oleh media untuk merujuk kepada mereka. Ada juga yang membuat perbandingan antara sebatan di penjara sivil dan sebatan mengikut syara’ tanpa memahami impak psikologi yang dialami kedua-dua mereka dan impak hukuman sebatan secara umum. Kesemua ini meningkatkan lagi trauma dan stigma terhadap mereka.

Ada pula pihak yang menyuarakan sokongan terhadap hukuman sebatan tersebut dengan menyatakan hukuman ini ialah satu bentuk rahmat daripada Allah. Kerajaan Negeri Kelantan dan Pahang kini juga bercadang untuk memperkenalkan hukuman sebat untuk individu LGBT di negeri masing-masing.

Kami bimbang dengan cara pemikiran sebegini. Masyarakat Malaysia harus memandang serius penerimaan dan normalisasi keganasan sebagai satu bentuk pengajaran dan rahmat dari Tuhan. Kita tidak boleh menjustifikasikan pengaiban, penyeksaan, dan keganasan di atas nama agama dan Tuhan. Pengaibkan dan kebencian terhadap kedua-dua wanita tersebut adalah perbuatan manusia yang lahir daripada perasaan prejudis. Ia bertentangan sama sekali dengan prinsip-prinsip yang diketengahkan semua agama yang menekankan keadilan sosial dan kasih sayang.

Sebagai masyarakat madani kita harus memastikan perkara ini tidak lagi berterusan. Kita haruslah menghentikan semua bentuk hukuman sebat kerana hukuman ini tidak berfaedah kepada sesiapa dan ternyata ia  adalah satu betuk penyeksaan semata-mata.

Wanita tak mengaku cuba lakukan seks sejenis https://www.hmetro.com.my/mutakhir/2018/07/355808/wanita-tak-mengaku-cuba-lakukan-seks-sejenis

 

Justice for all regardless of gender identity

Justice for Sisters is appalled by the news of a trans woman who was fined RM 700 on June 21 for failing to produce her identification card. She apparently stated that she had just been released from jail and suffered from tuberculosis. The Deputy Public Prosecutor (DPP) Nur Farah Adilah Noordin urged the court to impose a heavy sentence to serve as a lesson. The woman was not represented in court.

Access to justice, and the right to redress and remedy are our fundamental human rights guaranteed in several clauses of the Universal Declaration of Human Rights and the Federal Constitution. In 2011, after hearing that ‘an estimated 80% of those tried in court for criminal offences did not have legal representation,’ the Malaysian government launched the National Legal Aid Foundation. Despite this effort, many people continue to be tried in court without representation, and as a result are imposed harsh and sometimes excessive penalties.

Because of their gender identity and the resulting systemic and social discrimination and prejudice, trans people are even more vulnerable and disproportionately face barriers when attempting to access justice. They are arrested more frequently, and hence encounter a higher incidence of trial without representation. Based on media reports and our documentation, at least 63 trans women were arrested between January and May 2016 in Penang, Kuala Lumpur, Malacca, Kedah and Pahang by police and the state religious departments for simply being themselves.

It is extremely distressing that the DPP urged the court to impose a heavy sentence simply to serve as a lesson to the trans woman for failing to produce her IC, while ignoring her reasons. The DPP’s heavy handed recommendations are problematic, and underscore the multiple forms of stigma, discrimination and prejudice that the trans woman was subjected to because of her gender identity, history of being jailed and having a criminal record, history of drug use, and so on.

In Malaysia, the system causes and reinforces the targeting and discrimination trans people. Trans people are not allowed to change their name, gender, and the last digit in their identification card number or in any other legal documents. The government’s refusal to allow trans people to change details in their identification documents to reflect trans people’s authentic identities makes trans persons vulnerable to stigma, discrimination and violence, including denial of employment opportunities, humiliating experiences when forced to use their identification card, and arbitrary arrests, among others.

The imposition of punitive measures increases the challenges and barriers for people, especially transgender persons with criminal records, to reintegrate themselves into society, as they are continuously penalised over non-issues. This has a lasting and negative impact on a person’s wellbeing. In addition, the state must understand and address the barriers that people with criminal records face in securing jobs, finding housing, reconciling relationships with friends and family among others. It is absurd and inhumane to continue penalising and profiting from people who have been failed by the system.

Media

We are further appalled by the continuous misgendering and the use of inaccurate terms by the media, such as Bernama, to address transgender persons. Trans women are not cross dressers. Overwhelming evidence shows that trans people have existed throughout humanity, and gender identity refers to a personal sense of belonging and identification to being a girl/woman, boy/man, neither, both, a combination of gender categories and more. All identities are normal.

The news focused on her clothing and accessories, which was unnecessary and sensationalist. All people, including transgender persons have the right to self-determination to their identity, and freedom of expression. We call on the media to adopt a positive role in the promotion of human rights, and not reinforce prejudices that bar marginalised people from living their lives with dignity.